Dzień przed Bożym Ciałem.

A dzień przed bożym ciałem był spokojny,

wietrzny.

A wiatr płynął między liśćmi drzew dębu, buku i brzozy.

U styku zieleni, wiatru i światła słońca pojawiło się uczucie z głębi:

Płynę. 

Jestem wiatrem, szumem liści, zielenią, światłem. 

To co było uleciało, rozpłynęło się gdzieś nad łanami rzepaku, 

zielonym lasem, domami...zniknęło.

Pozostałam tylko ja, wiatr, zieleń i światło w JEDNOŚCI. 

Lekkość, błogość, szczęście.

To był ten moment kiedy się czuje,

To był ten moment kiedy pojawia się łza i uśmiech,

To była chwila prawdziwego życia.